maandag | 09.00 - 17.00 uur |
dinsdag | 13.00 - 20.00 uur |
woensdag | 09.00 - 17.00 uur |
donderdag | 13.00 - 20.00 uur |
vrijdag | 09.00 - 17.00 uur |
Herdenkingsteken overleden kinderen
Kunstenaar: | Tine (Maria Theodora Hubertina) van de Weyer (1951 - ) Meer informatie |
Straatnaam: | Oudeweg 61, Sint Janshof, Begraafplaats |
Nootdorp | |
Materiaal: | Beton, Brons, Geanodiseerd aluminium, Koper |
Jaar van plaatsing: | 2014 |
Omschrijving:
Het herdenkingsmonument voor overleden kinderen staat in nauwe relatie met het beeld ‘Cypres op Rots‘ dat op deze locatie in 2008 is gerealiseerd.
Bij het maken het sculptuur ‘Cypres op Rots’ in 2008 waren soberheid en stilte de trefwoorden.
De boom die wortelt op de rots is een teken van onverzettelijkheid, van het leven dat kan aarden op de meest harde ondergrond, het leven dat ondanks alles doorgaat, zijn weg zoekt zelfs in de meest onherbergzame omstandigheden.
Voor de verbeelding van een herdenkingsteken voor de kinderen heb ik gezocht naar een beeld dat in een subtiele relatie staat tot Cypres op Rots. Die verbinding is gezocht in het gebruik van een fotografische vertaling van takjes van de cypresboom. Deze takjes vormen in een ronde zilverkleurige aluminium schijf een kantachtig opengewerkt patroon. Een vijftal kleine cypressen in brons op een eveneens cirkelvormige ondergrond houden de schijf schuin overeind.
Het zonlicht vormt een patroon van licht en schaduw via de openingen die de ciprestakjes vormen. Als de zon niet schijnt is het patroon van licht verdwenen maar als een structuur van open kant fysiek nog steeds aanwezig. Het tere open weefsel representeert de kwetsbaarheid van het jonge leven. Daar staat de ronde vorm tegenover. En niets is sterker dan de ronde vorm.Het monumentje wordt erdoor beheerst en staat in die hoedanigheid dan ook voor kracht. Kwetsbaarheid en kracht zijn de polen waarop het herdenkingsmonument voor de overleden kinderen in Pijnacker wil rusten.
Het herdenkingsteken voor de kinderen wil met dit transparante weefsel licht en donker in beeld brengen. Het weet zich verbonden aan de verschuivende patronen zoals bewegende wolken die laten zien. Of aan de veranderlijkheid van de weerspiegeling in het water waarbij het weerkaatste beeld er is en weer verdwijnt als de wind het water rimpelt.
De tekst is van Tine van de Weyer
Plattegrond: